திருக்குறள் - அதிகாரம் - 122. கனவு நிலை உரைத்தல்

காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு

யாதுசெய் வேன்கொல் விருந்து. - 1211

காதலர் அனுப்பிய தூதினைக் கொண்டு வந்த கனவுக்கு நன்றி         

கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சிற் கலந்தார்க்கு

உயலுண்மை சாற்றுவேன் மன்.-1212

கண்கள் உறங்கினால் கனவில், என் துயரை காதலரிடம் சொல்வேன் 

நனவினால் நல்கா தவரைக் கனவினால்

காண்டலின் உண்டென் உயிர்.- 1213

கனவிலாவது காதலரைக் காண்பதால்தான் இன்னும் உயிர் வாழ்கிறேன்

கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான்

நல்காரை நாடித் தரற்கு. - 1214

நனவில் நடக்கா இன்ப நிகழ்வுகள் கனவிலே நடக்கின்றன            

நனவினால் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவுந்தான்

கண்ட பொழுதே இனிது.- 1215

நனவைப் போலவே கனவிலும் காதலரைக் காண்பது இன்பமே       

நனவென ஒன்றில்லை ஆயின் கனவினால்

காதலர் நீங்கலர் மன். - 1216

விழிப்பு இல்லையென்றால் காதலர் என்னைவிட்டு நீங்காதிருப்பார்   

நனவினால் நல்காக் கொடியார் கனவனான்

எனஎம்மைப் பீழப் பது? - 1217

நேரில் வராத கொடியவர், கனவில் வந்தென்னை வருத்துவது ஏன்? 

துஞ்சுங்கால் தோள்மேலர் ஆகி விழிக்குங்கால்

நெஞ்சத்தர் ஆவர் விரைந்து.- 1218

கனவில் தோள் மீது இருந்த காதலர் நனவில் நெஞ்சில் உள்ளார்    

நனவினால் நல்காரை நோவர் கனவினால்

காதலர்க் காணா தவர். - 1219

கனவில் காதலரைக் காணாதவரே நனவில் புலம்புவர்

நனவினால் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினால்

காணார்கொல் இவ்வூ ரவர். - 1220

கனவில் நான் காணும் காதலரை இந்த ஊரார் கண்டதில்லையோ