நன்னீரை வாழி அனிச்சமே நின்னினும்
மென்னீரள் யாம்வீழ் பவள். -1111
அனிச்ச மலரே உன்னைவிட மென்மையானவள் என்
காதலி
மலர்காணின் மையாத்தி நெஞ்சே இவள்கண்
பலர்காணும் பூவொக்கும் என்று. -1112
என் நெஞ்சே! அவள் கண்களைக் கண்டு மலர்
என ஏன் மயங்குகிறாய்
முறிமேனி முத்தம் முறுவல் வெறிநாற்றம்
வேலுண்கண் வேய்த்தோ ளவட்கு.-1113
தளிருடல், முத்துப்பல், இயற்கை மணம், வேல்விழி, மூங்கிற் தோளாள்
காணின் குவளை கவிழ்ந்து நிலன்நோக்கும்
மாணிழை கண்ணொவ்வேம் என்று.- 1114
இவள் கண்களைக்கண்டு குவளை மலர்களும் ஒவ்வேம்
என நாணும்
அனிச்சப்பூக் கால்களையான் பெய்தாள் நுசுப்பிற்கு
நல்ல படாஅ பறை. - 1115
அனிச்ச மலரின் காம்பைக் கூட தாங்காத மெல்லிடையாள்
அவள்
மதியும் மடந்தை முகனும் அறியா
பதியின் கலங்கிய மீன். - 1116
இவள் முகம் எது? நிலவு எது? என அறியாது விண்மீன்கள் மயங்கும்
அறுவாய் நிறைந்த அவிர்மதிக்குப் போல
மறுவுண்டோ மாதர் முகத்து. - 1117
நிலவுக்கும் களங்கம் உண்டு! இவள் முகத்துக்கு
ஏதும் இல்லை
மாதர் முகம்போல் ஒளிவிட வல்லையேல்
காதலை வாழி மதி. - 1118
நிலவே! இவள் முகம்போல ஒளி வீசுவாயானால்
யாவரும் விரும்புவர்
மலரன்ன கண்ணான் முகமொத்தி யாயின்
பலர்காணத் தோன்றல் மதி. - 1119
நிலவே! நீ அவள் போலிருக்க விரும்பினால்
பலர்காண தோன்றாதே
அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியம் மாதர்
அடிக்கு நெருஞ்சிப் பழம். - 1120
அனிச்சமும், அன்னத்தின் இறகும் இவளடிக்கு நெருஞ்சிப் பழம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக