திருக்குறள் - அதிகாரம் - 104. உழவு

சுழன்றும்ஏர்ப் பின்னது உலகம் அதனால்

உழந்தும் உழவே தலை. - 1031

பல தொழில்களில் இயங்கினாலும் ஏரின் பின்னதே  இவ்வுலகம்    

உழுவார் உலகத்தார்க்கு ஆணிஅஃ தாற்றாது

எழுவாரை எல்லாம் பொறுத்து. -1032

உழவுத் தொழிலே உலகிற்கு அச்சாணி போன்றது

உழுதுண்டு வாழ்வாரே வாழ்வார்மற் றெல்லாம்

தொழுதுண்டு பின்செல் பவர்.-1033

உழுபவரே வாழ்வபர் பிறர் அவர் பின் வணங்கிச் செல்பவர்

பலகுடை நீழலும் தங்குடைக்கீழ்க் காண்பர்

அலகுடை நீழ லவர்.-1034

உழவரே பல நாடுகளையும் ஆள்பவர் போன்றவர்

இரவார் இரப்பார்க்கொன்று ஈவர் கரவாது

கைசெய்தூண் மாலை யவர்.-1035

உழவர் கொடுப்பாரே தவிர கையேந்தமாட்டார்கள்

உழவினார் கைம்மடங்கின் இல்லை விழைவதூஉம்

விட்டேம்என் பார்க்கும் நிலை.-1036

உழவர்களாலேதான் துறவிகளும் வாழ்கின்றனர்

தொடிப்புழுதி கஃசா உணக்கின் பிடித்தெருவும்

வேண்டாது சாலப் படும்.- 1037

நன்கு உழுது காயவைத்தால் எருவும் தேவையில்லை

ஏரினும் நன்றால் எருவிடுதல் கட்டபின்

நீரினும் நன்றதன் காப்பு.-1038

உழுவதைவிட, உரமிடுதல், நீர் பாய்ச்சுதல், காத்தல் நன்று

செல்லான் கிழவன் இருப்பின் நிலம்புலந்து

இல்லாளின் ஊடி விடும்.- 1039

நிலத்தை கவனிக்காவிட்டால்,மனைவியைப் போல கோபம் கொள்ளும்

இலமென்று அசைஇ இருப்பாரைக் காணின்

நிலமென்னும் நல்லாள் நகும்.- 1040

இல்லை என்று உழைக்காது இருப்பவரைக் கண்டு நிலம் சிரிக்கும்