திருக்குறள் - அதிகாரம் - 93. கள்ளுண்ணாமை

 உட்கப் படாஅர் ஒளியிழப்பார் எஞ்ஞான்றும்

கட்காதல் கொண்டொழுகுவார். - 921

குடிகாரர்கள் எப்போதும், புகழையும், வலிமையையும் இழப்பார்கள்   

உண்ணற்க கள்ளை உணில்உண்க சான்றோரான்

எண்ணப் படவேண்டா தார். - 922

கள் குடிக்காதே! மதிப்பும், மரியாதையும் வேண்டாமென்றால் குடி

ஈன்றாள் முகத்தேயும் இன்னாதால் என்மற்றுச்

சான்றோர் முகத்துக் களி. - 923

மது அருந்தியவனை தாயே விரும்பாள், சான்றோர் எவ்வாறு ஏற்பர்

நாண்என்னும் நல்லாள் புறங்கொடுக்கும் கள்ளென்னும்

பேணாப் பெருங்குற்றத் தார்க்கு. - 924

நாணம் என்னும் நல்லாள் கள்ளருந்தியோர் முன் நிற்கமாட்டாள்     

கையறி யாமை உடைத்தே பொருள்கொடுத்து

மெய்யறி யாமை கொளல். - 925

மயக்கத்தை விலைகொடுத்து வாங்குவோர் அறியாமையுடையவர்களே

துஞ்சினார் செத்தாரின் வேறல்லர் எஞ்ஞான்றும்

நஞ்சுண்பார் கள்ளுண் பவர். -926

உறக்கம் இறப்பு போன்றதே! எப்போதும் கள்ளும் நஞ்சுபோன்றதே!    

உள்ளொற்றி உள்ளூர் நகப்படுவர் எஞ்ஞான்றும்

கள்ளொற்றிக் கண்சாய் பவர். - 927

கள்ளருந்தி கண்மயக்கம் கொள்பவரைக் கண்டு என்றும் ஊர் சிரிக்கும்

களித்தறியேன் என்பது கைவிடுக நெஞ்சத்து

ஒளித்ததூஉம் ஆங்கே மிகும்.- 928

கள்ளருந்தியவன் மறைக்க நினைத்ததையும் போதையில் பேசிவிடுவான்

களித்தானைக் காரணம் காட்டுதல் கீழ்நீர்க்

குளித்தானைத் தீத்துரீஇ அற்று. - 929

நீரில் வீழ்ந்தாரை தீப்பந்தத்தால் தேடுவது போல குடித்தவனிடம் பேசுவது

கள்ளுண்ணாப் போழ்திற் களித்தானைக் காணுங்கால்

உள்ளான்கொல் உண்டதன் சோர்வு. - 930

குடிக்காத போதாவது, குடித்தவனின் நிலைகண்டும் திருந்தவேண்டும்