திருக்குறள் - அதிகாரம் - 87. பகை மாட்சி

 

வலியார்க்கு மாறேற்றல் ஓம்புக ஓம்பா

மெலியார்மேல் மேக பகை. - 861

வலியவரிடம் பகைக்காமல் மெலியவரிடம் பகைக்க

அன்பிலன் ஆன்ற துணையிலன் தான்துவ்வான்

என்பரியும் ஏதிலான் துப்பு.- 862

அன்பும், வலிமையான துணையின்றி பகையை வெல்ல முடியாது

அஞ்சும் அறியான் அமைவிலன் ஈகலான்

தஞ்சம் எளியன் பகைக்கு.- 863

அச்சம், அறியாமை, ஒன்றுபடாமை, கஞ்சத்தனம் தோற்பார் இயல்புகள்

நீங்கான் வெகுளி நிறையிலன் எஞ்ஞான்றும்

யாங்கணும் யார்க்கும் எளிது.- 864

சினத்தையும், மனத்தையும் ஆளத்தெரியாதவரை யாவரும்வெல்வர்

வழிநோக்கான் வாய்ப்பன செய்யான் பழிநோக்கான்

பண்பிலன் பற்றார்க்கு இனிது.- 865

செய்யும் வழி, பழி கருதாமல் பண்பின்மை தோற்பார்  தேடும் வழி

காணாச் சினத்தான் கழிபெருங் காமத்தான்

பேணாமை பேணப் படும்.-866

கடுங்கோபம், பெருங்காமம் கொண்டவரை பகை கொள்ளலாம்         

கொடுத்தும் கொளல்வேண்டும் மன்ற அடுத்திருந்து

மாணாத செய்வான் பகை.-867

உடனிருந்தே தீமை செய்பவரை பொருள் கொடுத்தாவது பகைவராக்கு 

குணனிலனாய்க் குற்றம் பலவாயின் மாற்றார்க்கு

இனனிலனாம் ஏமாப் புடைத்து.- 868

நற்பண்பில்லாத, குற்றம் பல செய்தவரை யாவரும் எளிதில் வெல்வர் 

செறுவார்க்குச் சேணிகவா இன்பம் அறிவிலா

அஞ்சும் பகைவர்ப் பெறின்.- 869

அறிவில்லாத, கோழைகளை எதிர்ப்பவர்கள் என்றும் வெற்றி பெறுவர்

கல்லான் வெகுளும் சிறுபொருள் எஞ்ஞான்றும்

ஒல்லானை ஒல்லா தொளி.- 870

கல்லாதவனைப் பகைக்கும் எளிய செயல் செய்யாதவனை புகழ் சேராது