திருக்குறள் - அதிகாரம் - 33. கொல்லாமை

 

அறவினை யாதெனில் கொல்லாமை கோறல்

பிறவினை எல்லாம் தரும்.- 321

கொல்லாமையே அறம், கொல்லுதலே தீவினை

பகுத்துஉண்டு பல்உயிர் ஓம்புதல் நூலோர்

தொகுத்தவற்றுள் எல்லாம் தலை.- 322

பகிர்ந்து உண்டு வாழ்வதே முதன்மையான அறம்

ஒன்றாக நல்லது கொல்லாமை மற்றுஅதன்

பின்சாரப் பொய்யாமை நன்று. - 323

வாய்மையைவிடக் கொல்லாமையே நன்று

நல்ஆறு எனப்படுவது யாதெனின் யாதுஒன்றும்

கொல்லாமை சூழும் நெறி.- 324

எவ்வுயிரையும் கொல்லாமையே நல்வழி ஆகும்

நிலைஅஞ்சி நீத்தாருள் எல்லாம் கொலைஅஞ்சிக்

கொல்லாமை சூழ்வான் தலை. - 325

கொல்லாதவனே துறவிகளைவிட உயர்ந்தவன்

கொல்லாமை மேற்கொண்டு ஒழுகுவான் வாழ்நாள்மேல்

செல்லாது உயிருண்ணும் கூற்று. - 326

கொல்லாதனிடம் எமனும் வரத் தயங்குவான்   

தன்உயிர் நீப்பினும் செய்யற்க தான்பிறிது

இன்உயிர் நீக்கும் வினை.-  327

தன்னுயிரே போனாலும் பிற உயிரைக் கொல்லாதே

நன்றுஆகும் ஆக்கம் பெரிதுஎனினும் சான்றோர்க்குக்

கொன்றுஆகும் ஆக்கம் கடை. - 328

பெரிய நன்மை கிடைத்தாலும் கொல்லாமையே நன்று

கொலைவினையர் ஆகிய மாக்கள் புலைவினையார்

புன்மை தெரிவார் அகத்து.- 329

கொலையைவிட இழிவான தொழில் வேறில்லை

உயிர்உடம்பின் நீக்கியார் என்ப செயிர்உடம்பின்

செல்லாத்தீ வாழ்க்கை யவர். - 330

உயிர்க்கொலை செய்தவர் என்றும் நோயுடன் வாழ்வர்