ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்து
அழுக்காறு இலாத இயல்பு.- 161
பொறாமையின்றி வாழ்வதே ஒழுக்கத்தின் நெறி
விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்
அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.- 162
பொறாமையின்மையே பேறுகளுள் பெரும் பேறு
அறன்ஆக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்
பேணாது அழுக்கறுப் பான்.- 163
அறமும், ஆக்கமும் வேண்டாதவரே பொறாமைப்படுவா்
அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்காற்றின்
ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து.-164
பொறாமையால் தீயவை செய்யாதவரே அறிவுடையார்
அழுக்காறு உடையார்க்கு அதுசாலும் ஒன்னார்
வழுக்காயும் கேடீன் பது.- 165
பொறாமைப்படுபவருக்கு வேறு பகை தேவையில்லை
கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம்
உண்பதூஉம் இன்றிக் கெடும்.- 166
பொறாமைப்படுபவன் அடிப்படை வசதிகளின்றிக் கெடுவான்
அவ்வித்து அழுக்காறு உடையானைச் செய்யவள்
தவ்வையைக் காட்டி விடும்.- 167
பொறாமைப்படுபவனிடம் திருமகள் நீங்கி மூதேவி
தங்குவாள்
அழுக்காறு எனஒரு பாவி திருச்செற்றுத்
தீயுழி உய்த்து விடும்.- 168
பொறாமையே ஒருவனின் செல்வத்தை அழித்துக்
கெடுக்கும்
அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமும் செவ்வியான்
கேடும் நினைக்கப் படும்.- 169
நல்லவனின் உயா்வும், தீயவனின் தாழ்வும் நோக்கத்தக்கது
அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லைஅஃது இல்லார்
பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்.-170
பொறாமையின்மையே ஒருவனின் உயா்வுக்கு அடிப்படை
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக