திருக்குறள் - அதிகாரம் - 126. நிறையழிதல்

 

காமக் கணிச்சி உடைக்கும் நிறையென்னும்

நாணுத்தாழ் வீழ்த்த கதவு.- 1251

காமம், கோடரியாக மாறி, நாணத்தாழிட்ட மனஅடக்கத்தை வீழ்த்தும் 

காமம் எனவொன்றோ கண்ணின்றென் நெஞ்சத்தை

யாமத்தும் ஆளும் தொழில். - 1252

இரக்கமற்ற காமம் நள்ளிரவிலும் என்னை ஆள்கிறது     

மறைப்பேன்மன் காமத்தை யானோ குறிப்பின்றித்

தும்மல்போல் தோன்றி விடும். - 1253

தும்மலைப் போன்றது இக்காதல் எப்படி மறைத்தாலும் வெளிப்படும்   

நிறையுடையேன் என்பேன்மன் யானோஎன் காமம்

மறையிறந்து மன்று படும். - 1254

அடங்கியிருந்த காமம், தற்போது அடங்கமறுத்துத் பொதுவில்தோன்றும்

செற்றார்பின் செல்லாப் பெருந்தகைமை காமநோய்

உற்றார் அறிவதொன்று அன்று. - 1255

பிரிந்த காதலர்பின் செல்லாத தன்மானம் காதலுற்றவா்களுக்கு இல்லை

செற்றவர் பின்சேறல் வேண்டி அளித்தரோ

எற்றென்னை உற்ற துயர். - 1256

விரும்பாதவா் பின் செல்வதால் காமம்நோய் கொடியது

நாணென ஒன்றோ அறியலம் காமத்தால்

பேணியார் பெட்ப செயின். - 1257

காமத்தால் நாணத்தை மறக்கிறேன்

பன்மாயக் கள்வன் பணிமொழி அன்றோநம்

பெண்மை உடைக்கும் படை. - 1258

பலமாயம் செய்யும், காதலரின் அன்புமொழியே பெண்மையை அழிக்கும்

புலப்பல் எனச்சென்றேன் புல்லினேன் நெஞ்சம்

கலத்தல் உறுவது கண்டு.-1259

சண்டையிடச் சென்றவள், நெஞ்சம் அவருடன் கலந்ததால் தழுவினேன்

நிணந்தீயில் இட்டன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ  

புணர்ந்தூடி நிற்பேம் எனல்.- 1260

கொழுப்பை தீயிலிட்டாரன்ன நெஞ்சுடையார் கூடி பின் ஊட முடியுமா

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 125. நெஞ்சோடு கிளத்தல்

 

நினைத்தொன்று சொல்லாயோ நெஞ்சே எனைத்தொன்றும்

எவ்வநோய் தீர்க்கும் மருந்து. - 1241

நெஞ்சே! பிரிவுநோய் தீர நல்லதொரு மருந்தைச் சொல்லாயோ!

காதல் அவரிலர் ஆகநீ நோவது

பேதைமை வாழியென் நெஞ்சு. - 1242

அன்பில்லாத அவரிடம் நீமட்டும் அன்பைப் பொழிவது அறியாமையே 

இருந்துள்ளி என்பரிதல் நெஞ்சே பரிந்துள்ளல்

பைதல்நோய் செய்தார்கண் இல். - 1243

பிரிந்தவா் வருந்தாதிருக்க, நெஞ்சே நீ என்னுடன் வருந்திப் பயனென்ன

கண்ணும் கொளச்சேறி நெஞ்சே இவையென்னைத்

தின்னும் அவர்க்காணல் உற்று. - 1244

நெஞ்சே!அவரைக் காண, கொல்லும் கண்களையும் அழைத்துச்செல்

செற்றார் எனக்கை விடல்உண்டோ நெஞ்சேயாம்

உற்றால் உறாஅ தவர். - 1245

நாம் விரும்பியும், நம்மை விரும்பாதவரை வெறுக்க இயலவில்லையே

கலந்துணர்த்தும் காதலர்க் கண்டாற் புலந்துணராய்

பொய்க்காய்வு காய்திஎன் நெஞ்சு. - 1246

காதலரைக் கண்டால் கோபம் மறக்கும் நெஞ்சே உனக்கேன் ஊடல்!   

காமம் விடுஒன்றோ நாண்விடு நன்னெஞ்சே

யானோ பொறேன்இவ் விரண்டு.- 1247

நெஞ்சே! காமம், நாணம் இரண்டில் ஒன்றைவிடு! இரண்டும் கொல்லும்

பரிந்தவர் நல்காரென்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்

பின்செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு. - 1248

அன்பின்றிப் பிரிந்த காதலர் பின்செல்வது ஏன் பேதை நெஞ்சே

உள்ளத்தார் காத லவராக உள்ளிநீ

யாருழைச் சேறியென் நெஞ்சு. - 1249

மனதில் நீங்கா காதலரைத் தேடி நீ யார் பின்னே செல்கிறாய்? 

துன்னாத் துறந்தாரை நெஞ்சத்து உடையேமா

இன்னும் இழத்தும் கவின். - 1250

பிரிந்தவரை நெஞ்சத்தில் நினைத்தால் மீதி  அழகையும் இழப்போம் 

 

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 124. உறுப்பு நலன் அழிதல்

 

சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி

நறுமலர் நாணின கண். - 1231

பிரிந்து சென்ற காதலரை எண்ணி வருந்திய என் கண்கள் அழகிழந்தன

நயந்தவர் நல்காமை சொல்லுவ போலும்

பசந்து பனிவாரும் கண். - 1232

காதலரின் அன்பின்மையை, என் பசலையும், அழும் கண்களும் கூறும்  

தணந்தாமை சால அறிவிப்ப போலும்

மணந்தநாள் வீங்கிய தோள். - 1233

அவரைக் கூடிப்பருத்த தோள்கள், பிரிவால் வாடி, துயரின் சாட்சியாகும்

பணைநீங்கிப் பைந்தொடி சோரும் துணைநீங்கித்  

தொல்கவின் வாடிய தோள். - 1234

பிரிவால், தோள்கள் வாடி, வளையல்கள் கழன்று விழும்

கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியொடு

தொல்கவின் வாடிய தோள். - 1235

காதலரின் கொடுமையை என் தோள் நலிவைப் பார்த்தே அறியலாம்

தொடியொடு தோள்நெகிழ நோவல் அவரைக்

கொடியர் எனக்கூறல் நொந்து.-1236

பசலையைவிடக் கொடியது காதலர் கொடியவர் என்ற சொல்லே     

பாடுபெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கென்

வாடுதோட் பூசல் உரைத்து.- 1237

நெஞ்சே என் தோள்மெலிவை அவரிடம் கூறிப் பெருமைப்படுவாயோ

முயங்கிய கைகளை ஊக்கப் பசந்தது

பைந்தொடிப் பேதை நுதல். - 1238

தழுவலைத் தளர்த்தியதும்  பேதை  நெற்றியில் படர்ந்தது பசலை

முயக்கிடைத் தண்வளி போழப் பசப்புற்ற

பேதை பெருமழைக் கண். - 1239

தழுவலுக்கிடையே காற்று புகினும், பசலை கொள்கிறாள் இப்பேதை   

கண்ணின் பசப்போ பருவரல் எய்தின்றே

ஒண்ணுதல் செய்தது கண்டு. - 1230

பிரிவால் வாடிய நெற்றியைக் கண்டு, கண்களும் பசலையடைந்தன 

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 123. பொழுது கண்டு இரங்கல்

மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிருண்ணும்

வேலைநீ வாழி பொழுது. - 1221

மாலைக் காலமே நீ பொழுதல்ல! பிரிந்தோர் உயிரை உண்ணும் வேல்!

புன்கண்ணை வாழி மருள்மாலை எம்கேள்போல்

வன்கண்ண தோநின் துணை?    - 1222

மயங்கும் மாலையே? உன் துணையும் என் காதலர் போல் கொடியவரோ

பனியரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை துனிஅரும்பித்

துன்பம் வளர வரும். - 1223

பிரிவில் வாடும் என்னை மேலும் துன்பத்தால் வாட்டும் இந்த மாலைநேரம்

காதலர் இல்வழி மாலை கொலைக்களத்து

ஏதிலர் போல வரும்.-1224

காதலர் இல்லாத போது கொலைக்களத்தில் எதிரிபோல வரும் மாலை!

காலைக்குச் செய்தநன்றுஎன்கொல்? எவன்கொல்யான்

மாலைக்குச் செய்த பகை? - 1225

காலைக்கு என்ன நன்மை செய்தேன்? மாலைக்கு என்ன தீங்கிழைத்தேன்?

மாலைநோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத

காலை அறிந்த திலேன். - 1226

மாலை நேரம் கொடியது என்பது,காதலரில்லாத போதே தெரிகிறது! 

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி

மாலை மலரும்இந் நோய். - 1227

காலை அரும்பி, பகலில் பேரரும்பாகி, மாலையில் மலரும் காதல் நோய்

அழல்போலும் மாலைக்குத் தூதாகி ஆயன்

குழல்போலும் கொல்லும் படை. - 1228

தீ போன்ற மாலைக்கு,ஆயனின் குழலும் கொல்லும் படையாகிவிடும் 

பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு

மாலை படர்தரும் போழ்து. - 1229

என் அறிவை மயக்கும் மாலைப்பொழுது இந்த ஊரையும் மயக்குமோ!

பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை

மாயும்என் மாயா உயிர். - 1230

பொருளுக்காகப் பிரிந்தவரையே எண்ணி என் அழியாத உயிர் அழிகிறது

 

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 122. கனவு நிலை உரைத்தல்

காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு

யாதுசெய் வேன்கொல் விருந்து. - 1211

காதலர் அனுப்பிய தூதினைக் கொண்டு வந்த கனவுக்கு நன்றி         

கயலுண்கண் யானிரப்பத் துஞ்சிற் கலந்தார்க்கு

உயலுண்மை சாற்றுவேன் மன்.-1212

கண்கள் உறங்கினால் கனவில், என் துயரை காதலரிடம் சொல்வேன் 

நனவினால் நல்கா தவரைக் கனவினால்

காண்டலின் உண்டென் உயிர்.- 1213

கனவிலாவது காதலரைக் காண்பதால்தான் இன்னும் உயிர் வாழ்கிறேன்

கனவினான் உண்டாகும் காமம் நனவினான்

நல்காரை நாடித் தரற்கு. - 1214

நனவில் நடக்கா இன்ப நிகழ்வுகள் கனவிலே நடக்கின்றன            

நனவினால் கண்டதூஉம் ஆங்கே கனவுந்தான்

கண்ட பொழுதே இனிது.- 1215

நனவைப் போலவே கனவிலும் காதலரைக் காண்பது இன்பமே       

நனவென ஒன்றில்லை ஆயின் கனவினால்

காதலர் நீங்கலர் மன். - 1216

விழிப்பு இல்லையென்றால் காதலர் என்னைவிட்டு நீங்காதிருப்பார்   

நனவினால் நல்காக் கொடியார் கனவனான்

எனஎம்மைப் பீழப் பது? - 1217

நேரில் வராத கொடியவர், கனவில் வந்தென்னை வருத்துவது ஏன்? 

துஞ்சுங்கால் தோள்மேலர் ஆகி விழிக்குங்கால்

நெஞ்சத்தர் ஆவர் விரைந்து.- 1218

கனவில் தோள் மீது இருந்த காதலர் நனவில் நெஞ்சில் உள்ளார்    

நனவினால் நல்காரை நோவர் கனவினால்

காதலர்க் காணா தவர். - 1219

கனவில் காதலரைக் காணாதவரே நனவில் புலம்புவர்

நனவினால் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினால்

காணார்கொல் இவ்வூ ரவர். - 1220

கனவில் நான் காணும் காதலரை இந்த ஊரார் கண்டதில்லையோ 

 

 

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 121. நினைத்தவர் புலம்பல்

 

உள்ளினும் தீராப் பெருமகிழ் செய்தலால்

கள்ளினும் காமம் இனிது. - 1201

குடித்தால்தான் மகிழ்ச்சிதரும் கள்! நினைத்தாலே மகிழ்ச்சிதரும் காமம்

எனைத்தொன்று இனிதேகாண் காமம்தாம் வீழ்வார்

நினைப்ப வருவதொனறு இல். -1202

பிரிவில் நினைத்தாலும் இனிமை தருவதால் காமமே இனிது         

நினைப்பவர் போன்று நினையார்கொல் தும்மல்

சினைப்பது போன்று கெடும். -1203

எமை நினைக்கிறாரா? இல்லையா? தும்பல் வருவது போல் மறைகிறதே

யாமும் உளேங்கொல் அவர்நெஞ்சத்து எந்நெஞ்சத்து

ஓஒ உளரே அவர். - 1204

அவர் இங்கு நலமே! நான் அங்கு நலமா?

தம்நெஞ்சத்து எம்மைக் கடிகொண்டார் நாணார்கொல்  

எம்நெஞ்சத்து ஓவா வரல். - 1205

என்னை நினைக்காதவர், என் மனதில் மட்டும் ஓயாது வருவது ஏனோ

மற்றுயான் என்னுளேன் மன்னோ அவரொடு இயான்

உற்றநாள் உள்ள உளேன். - 1206

அவரோடு இருந்த நாளை நினைப்பதால் தான் வாழ்கிறேன்

மறப்பின் எவனாவன் மற்கொல் மறப்பறியேன்

உள்ளினும் உள்ளம் சுடும்.-1207

அவரை மறக்க நினைத்தாலே மனம்வாடும்! நினைக்க மறந்தால்?    

எனைத்து நினைப்பினும் காயார் அனைத்தன்றோ

காதலர் செய்யும் சிறப்பு. - 1208

அவரை எவ்வளவு நினைத்தாலும் அதற்காக கோபப்படமாட்டார்      

விளியுமென் இன்னுயிர் வேறல்லம் என்பார்

அளியின்மை ஆற்ற நினைந்து. - 1209

நாம் இருவரல்ல ஒருவரென்றவர் இன்று மறந்ததால் வருந்தும் உயிர்

விடாஅது சென்றாரைக் கண்ணினால் காணப்

படாஅதி வாழி மதி. - 1210

நீங்காமலிருந்து நீங்கியவரைக் காணும்வரை நிலவே நீ துணையாயிரு

திருக்குறள் - அதிகாரம் - 120. தனிப்படர் மிகுதி

 

தாம்வீழ்வார் தம்வீழப் பெற்றவர் பெற்றாரே

காமத்துக் காழில் கனி. - 1191

விரும்பியவர் விரும்பினால் அக்காதல் விதையில்லா பழம் போன்றது

வாழ்வார்க்கு வானம் பயந்தற்றால் வீழ்வார்க்கு

வீழ்வார் அளிக்கும் அளி. - 1192

விரும்பியவர் மீது பொழியும் அன்பானது, மழை பொழிவது போன்றது

வீழுநர் வீழப் படுவார்க்கு அமையுமே

வாழுநம் என்னும் செருக்கு. -1193

விரும்பியவர் பிரிந்தாலும் சேர்வோம் என்ற செருக்குடன் வாழ்வர் 

வீழப் படுவார் கெழீஇயிலர் தாம்வீழ்வார்

வீழப் படாஅர் எனின். - 1194

ஒருவருக்கொருவர் அன்புடன் வாழ்வதே நல்வாழ்வு

நாம்காதல் கொண்டார் நமக்கெவன் செய்பவோ

தாம்காதல் கொள்ளாக் கடை. - 1195

நாம் காதலித்தவர் நம்மைக் காதலிக்காவிட்டால், அவரால் பயனில்லை

ஒருதலையான் இன்னாது காமம்காப் போல

இருதலை யானும் இனிது. - 1196

ஒருதலைக் காதல் துன்பம், காவடி போன்ற இருதலைக் காதலே இன்பம்

பருவரலும் பைதலும் காணான்கொல் காமன்

ஒருவர்கண் நின்றொழுகு வான். - 1197

காமன் ஆண்கள் பக்கமே இருந்து பெண்கள் மீது போர் தொடுக்கிறான் 

வீழ்வாரின் இன்சொல் பெறாஅது உலகத்து

வாழ்வாரின் வன்கணார் இல். - 1198

காதலரின் இன்சொல்லின்றி பிரிந்து உயிர்வாழ்வோரே கல் நெஞ்சத்தவர்

நசைஇயார் நல்கார் எனினும் அவர்மாட்டு

இசையும் இனிய செவிக்கு. - 1199

காதலர் விரும்பாவிட்டாலும், அவரது புகழைக் கேட்பது இன்பம் செவிக்கு

உறாஅர்க்கு உறுநோய் உரைப்பாய் கடலைச்

செறாஅய் வாழிய நெஞ்சு. - 1200

கல்நெஞ்சத்தவரிடம் துன்பம் கூறுவதைவிட, கடலை தூர்ப்பது எளிது