கல்வி குறித்த சங்ககாலப் பார்வை..

சிந்தித்தபோது...

கல்வி மனிதனை விலங்கிலிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டியது!

பணம் குறித்து சிந்தித்தபோது..

கல்வி மனிதனை விலங்காக்கியது!

குடும்பச் சூழல், வறுமை, அறியாமை எனப் பல காரணங்கள் சொல்லப்பட்டாலும்..

கல்வி கற்போர் விழுக்காடு இன்னும் ஏற்றத்தாழ்வுடனேயே இருந்துவருகிறது.

கல்வி வணிகமாகிவிட்ட இந்தச் சூழலில் கல்வி கற்று அறிவை வளர்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் பலரும் கல்விச்சாலைகளில் சேர்வதில்லை..

கல்வி பணம் ஈட்டும் ஒரு தொழில் என்ற எண்ணத்திலேயே பலரும் முதலீடு செய்கின்றனர்..

கல்வி குறித்த இதுபோன்ற பல சிந்தனைகள் நமக்கிருந்தாலும்..

சங்ககாலத்தில் கல்வி குறித்த சிந்தனை எவ்வாறு இருந்தது என்பதை இவ்வழகிய பாடல் எடுத்துரைக்கிறது.

"உற்றுழி உதவியும் உறுபொருள் கொடுத்தும்

பிற்றை நிலை முனியாது கற்றல் நன்றே!

பிறப்போரன்ன உடன்வயிற்றுள்ளும்

சிறப்பின் பாலால் தாயும் மனம் திரியும்

ஒரு குடிப் பிறந்த பல்லோருள்ளும்

முத்தோன் வருக என்னாது அவருள்

அறிவுடையோன் ஆறு அரசும் செல்லும்

வேற்றுமை தெரிந்த நாற்பா லூள்ளும்

கீழ்ப்பால் ஒருவன் கற்பின்

மேல் பால் ஒருவனும் அவன் கண்படுமே" 

(புறம்-183)

Learning is a fine thing to have if a student helps a teacher

in his troubles, gives him mass of wealth and honors him

without ever showing disdain! Among those born from the same belly,

who share the same nature, a mother’s heart will be most tender

toward the most learned! Of all who are born into a joint family,

a king will not summon the eldest to his side but instead he will

show favor to the man among them who has the greatest knowledge!

And with the four classes of society distinguished as different,

should anyone from the lowest become a learned man,

someone of the highest class, reverently, will come to him to study!    

 Translated by George Hart

இப்பாடலின் பொருளை அறிந்துகொள்ள.. “சங்ககாலக் கல்விநிலை” என்ற இடுகைக்கு வருமாறு தங்களை அன்புடன் அழைக்கிறேன்.