தளிர்ப்பு

தன்னம்பிக்கை தரும்
கவிஞர் காசியானந்தன் அவர்களின் குறுங்கதை ஒன்று..


இலையுதிர் காலம்
மரம் மொட்டையாக நின்றது.
புல்மேய்ந்த மாடுகள் மரத்தை இரக்கத்தோடு நோக்கின.
உன் இலைகள் விழுந்துகொண்டே இருக்கின்றன.

உன்னைப் பார்த்தால்
அழவேண்டும்போல் இருக்கிறது... என்று..
ஒரு மாடு தழுதழுத்த குரலில் கூறியது.

மரம் சொன்னது..

“நான் அதைப்பற்றிக் கவலைப்படவில்லை.  புதிய தளிர்களுக்காக அவை விழத்தான் வேண்டும்.”

நிமி்ர்ந்தே நின்றது மரம்.
அதுசொன்னது...

“விழுவதற்கெல்லாம்

அழுவதற்கில்லை”