இங்கு சிரிப்பும், அழுகையும் கற்றுத்தரப்படும்!

இப்ப சிரி!! இப்ப அழு..

மனிதர்கள் எல்லாம் இயந்திரங்களாக மாறிவருகிறார்கள். எதிர்காலத்தில் மனிதர்களுக்குச் சிரிப்பும், அழுகையும் கற்றுக் கொடுக்கும் நிலை வந்தாலும் வியப்பதற்கில்லை...
அவ்வேளையில் உணர்வு என்றால் என்ன? என்று எடுத்தியம்ப சங்கப் பாடல்கள் துணைநிற்கும்..


இதோ ஒரு சங்கப்பாடல்..


போருக்குச் சென்ற தன் கணவன் வீடு திரும்பவில்லை அவன் வீரமரணம் அடைந்துவிட்டான். அதனை அவன் மனைவி அறியவில்லை பாவம் காத்திருந்து காத்திருந்து சோர்ந்து போனவள் அவனுக்கு ஏதும் நேர்ந்திருக்கும் என அஞ்சியவளாகப் போர் நடைபெற்ற இடத்தைச் சென்றடைந்தாள். அவன் வீழ்ந்து கிடந்த இடமோ புலி போன்ற கொடிய விலங்குகள் வாழும் காடு. தன் கணவன் இறந்தமை கண்டு உள்ளம் வெதும்பி அழுது புலம்புவதாகவும். தன்னை இந்நிலைக்கு ஆளாக்கிய எமனுக்கே சாபம் கொடுப்பதாகவும் இப்பாடல் அமைகிறது.


கணவன் இறந்துவிட்டான் என்று புத்தி சொல்கிறது...

இல்லை அவன் எழுந்து தன்னுடன் நடந்து வந்துவிடுவான் என்று உணர்வு சொல்கிறது...

ஐயோ! எனின் யான் புலி அஞ் சுவலே;

அணைத்தனன்’ கொளினே, அகன்மார்புஎடுக்கல்லேன்!

என்போல் பெருவிதிர்ப்பு உறுக, நின்னை

இன்னாது உற்ற அறனில் கூற்றே!

நிரைவளை முன்கை பற்றி-

வரைநிழல் சேர்கம்- நடந்திசின் சிறிதே!

புறநானூறு-255

இப்பாடலின் ஆங்கில வடிவம்

I Cannot cry out,

I'm afraid of tigers.

I cannot hold you

your chest is too wide

for my lifting

Death

has  no codes

and has dealt you wrong

may he 

shiver as I do!

Hold my wrist

of bangles,

let's get to the shade

of that hill.

just try and walk a little

எல்லா உணர்வுகளையும் எல்லோராலும் உணர முடியும். ஆனால் 

வெளிப்படுத்த முடியாது. 
சங்கப் பாடல்களை நோக்கும் போது பெரு வியப்புத் தோன்றுகிறது!
எத்தகைய சூழலாக இருந்தாலும் அதனை அழகாக எளிமையாக விளக்கிச் செல்லும் பாங்கு தமிழ் மொழியின் செம்மைப் பண்பிற்குத் தக்க எடுத்துக்காட்டாகத் திகழ்கிறது.

பாடலின் பொருளை மேலும் சுவைக்க..

எமன் பெற்ற சாபம்!