எழில் ஓவியம்!

ஒலி மாசுபாடு என்பது இன்று தவிர்க்க முடியாததாகிவிட்டது.

அதிலும் தனிமனித அத்துமீறல்கள் அளவுக்கு அதிகமாகவே உள்ளது.

அதிக ஒலியோடு அலைபேசியின் அழைப்பின் ஒலியை வைத்துக்கொள்தல்!
பொது இடங்களிலும் ஊருக்கே கேட்பதுபோல சத்தமாக அலைபேசியில் பேசுதல்.
அடுத்தவறுக்கு இடையூறாக அதிக ஒலியோடு பாடல் கேட்டல்.
வாகனங்களில் பேரொலிதரும் காற்று ஒலிப்பான்களைப் பயன்படுத்துதல்..

என வரிசைப்படுத்திக்கொண்டே போகலாம்..

சங்ககாலத்தில் இரண்டு சூழல்கள்..

1. வினை முடிந்து மீளும் தலைவன் புறப்படுமுன் தேர் மணியினது நாக்கு ஒலிக்காதபடி அதைக் கட்டுகிறான்.ஏனென்றால், 
வண்டுகள் தம் துணையுடன் கூடி மகிழும் போது, 
தேர் மணி ஓசை அவைகளுக்கு அச்சத்தைக் கொடுத்துப் பிரித்து விடக் கூடாது என்பற்காகவே அவ்வாறு செய்தான்
இதனை..

பூத்த பொங்கர்த் துணையொடு வதிந்த 
தாதுஉண் பறவை பேதுறல் அஞ்சி 
மணிநா ஆர்த்த மாண்வினைத் தேரன் 
(அகநானூறு - 4 : 10-12)


என்ற பாடல் அடிகள் விளக்கும்.

2.பணி நிமித்தம் தலைவியை நீங்கிச் சென்ற தலைவன் தன் வேலை முடிந்து  குதிரைகள் இழுத்துச் செல்லும் தேரில் வருகிறான்.
 தம் தேரின் ஓசை அந்நிலத்தில் கூடியிருக்கும் மான் இனங்களுக்கு எவ்விதத்திலும் தடையாக இருக்கக்கூடாது என்று எண்ணுகிறான்  அதனால் தன் தேர்ப்பாகனிடம் “தேரை ஒலியின்றிச் செலுத்துக! என்று சொல்கிறான்.

என்ன ஒரு சிந்தனை..!!

உயர்திணைகளைக்கூட மதிக்காத இன்றைய உலகில்
அஃறிணை உயிர்களையும் மதித்துப் போற்றிய சங்கத்தமிழனின் மாண்பு பெருமிதம் கொள்ளச் செய்வதாக உள்ளது.

இதோ..
எழில் மிக்க ஓவியமாக முல்லைநிலமும் - அதில்
அதை விட அழகான தலைவனின் அன்புள்ளமும் காட்சிப்படுத்தப்படுகிறது.

தலைவன் பாகனிடம் சொல்கிறான்...

பாகனே..

வாழையின் பெரிய பூவினது மடல்கள் முறையாக மலர்ந்து உதிர..
எஞ்சிய குவிந்த மொட்டும் வீழ்ந்துவிட்ட குலையைப் போன்ற முறுக்குடைய கொம்புகளைக் கொண்ட ஆண்மான்களோடு, பெண்மான்கள் இந்நடுநாளில் விரும்பிக் கூடியிருக்கும்.

விரைந்து செல்லும் குதிரைகள் பூட்டிய தேரின் ஓசையால் மான்கள் மகிழ்ச்சி நீடிக்காதல்லவா...?

நிறைந்த சூலையுடைய கரிய மேகங்கள் கார்காலத்தைத் தோற்றுவித்தன. வானம் பொய்க்காது மழையைப் பொழிந்தமையால் கானம் செழிப்புற்று அழகு பெற்றது.

நீலமணிபோன்ற காயா மலரின் அழகிய மலர்களின் இடையிடையே..
சிவந்த முதுகினையுடைய இந்திரகோபப் பூச்சிகள் பரவி ஊர்ந்த திரிந்தன.

முல்லைக் கொடிகளிலிருந்து நிறைய மலர்கள் பரவலாக உதிர்ந்து கிடந்தன.
ஆதலால் சிறந்த நிலமாகிய முல்லை நிலப்பரப்பு ஓவியம் வல்லோனால் தீட்டப்பட்ட எழில் ஓவியம் போலக் காட்சி தந்தது.

அத்தகைய முல்லை நிலத்தே, தாள நடை விளங்குமாறு தாவிச் செல்லும் நடையையுடைய செருக்குடைய குதிரைகளின் தாவும் இணையொத்த கால்கள் மெல்ல நடக்கும்படி தாற்றுக்கோலால் இடித்தலை மறந்து செலுத்துவாயக என்று தேர்ப்பாகனிடம் அன்புடன் சொல்கிறான் தலைவன்.

வானம் வாய்ப்பக் கவினி, கானம்

கமஞ்சூல் மாமழை கார்பயந்து இறுத்தென,

மணிமருள் பூவை அணிமலர் இடைஇடை

செம்புற மூதாய் பரத்தலின், நன்பகல்

முல்லை வீகழல் தாஅய் வல்லோன்

செய்கை அன்ன செந்நிலப் புறவின்

வாஅப் பாணி வயங்கு தொழிற் கலிமாத்

தாஅத் தாள் இணை மெல்ல ஒதுங்க

இடிமறந்து ஏமதி -வலவ! குவிமுகை

வாழை வான் பூ ஊழுறுபு உதிர்ந்த

ஒழிகுலை அன்ன திரிமருப்பு ஏற்றொடு

கணைக்கால் அம்பிணைக் காமர் புணர்நிலை

கடுமான் தேர்ஒலி கேட்பின் 

நடுநாட் கூட்டம் ஆகலும் உண்டே

சீத்தலைச் சாத்தனார்
அகநானூறு -134

வினைமுற்றி மீண்ட தலைவன் பாகற்கு உரைத்தது.

பாடல் வழியே..

1. ஒலிமாசுபாடு உயிர்களின் இன்பத்துக்குத் தடையாக இருக்கும் என்ற தலைவனின் சிந்தனை அஃறிணை உயிர்கள் மீதும் அன்புகொண்ட பழந்தமிழரின் மாண்பை எடுத்துரைப்பதாக உள்ளது.


2. முல்லை நிலத்தின் காட்சியானது அழகான ஓவியத்தைக் கண்டு மகிழ்ந்தது போன்ற உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது.

தொடர்புடைய இடுகைகள்

சந்தன மரம்

அஃறிணை பேசுகிறேன்