மழையல்ல பேகன்!

நல்லவர் ஒருவர் இருந்தால் அவ்விடத்தில் அவருக்காக எல்லாருக்கும் 

மழைபெய்யும்....

எவ்விடத்தும் ஏற்றத்தாழ்வு பாராது மழை பெய்யும் என்று இலக்கியங்கள் 

சொல்லிச் சென்றுள்ளன. 

ஆயினும் ஏன் இன்னும் நீரில்லாத பாலை நிலங்கள் உள்ளன??

என்ற ஐயம் எனக்கு என்றும் உண்டு..

மேடான நிலத்தில் மழை பொழிந்தால் தங்காதே..

தீயவர் இருக்கும் நிலத்தில் மழை எவ்வாறு பொழியும்..?

நிலம் ஓரிடத்தில் மேடாகவும், ஓரிடத்தில் பள்ளமாகவும் இருத்தல் 


நிலத்தின் பிழையன்று! அது அந்நிலத்தில் வாழும் ஆண்மக்களின் பிழை!

என தத்துவவியல் அடிப்படையிலும், அறிவியல் அடிப்படையிலும் ஆயிரம் விளக்கங்கள் சொல்லலாம்.. இருந்தாலும்..

மழையும் இடம் பார்த்துத்தான் பொழியும் என்ற சிந்தனையையும் நாம் முற்றிலும் மறுத்துவிட முடியாது..

மழை போலக் கைமாறு கருதாது கொடுப்பதால் மழையையும் கொடையையும் ஒப்பிட்டு நிறைய புலவர்கள் பாடிச் சென்றுள்ளார்கள்...

அப்படியொரு பாடலை இன்று காண்போம்.

ஒரு சமயம், பேகனின் கொடைத்தன்மையைப் பற்றி புலவரிடையே ஒரு பேச்சு எழுந்தது. பேகன் மயிலுக்குப் போர்வை அளித்ததால் அவன் கொடைமடம் மிகுந்தவன் என்றனர். அதனைக் கேட்ட பரணர், பேகன் கொடைமடம் உள்ளாவனாக இருந்தாலும் படைமடம் இல்லாதவன்” என்று பேகனைச் சிறப்பித்துக் கூறுவதாக இப்பாடல் அமைந்துள்ளது.

மழையின் சிறப்பு.

வேண்டும் இடம், வேண்டாத இடம் என்று வரையறை செய்யாது எல்லா இடங்களிலும் மழை பொழியும். அம்மழை போல பேகன்  தன்னிடம் பரிசில் பெற வருபவரிடம் ஏற்றத்தாழ்வு பாராது வழங்குவான்.

கொடை மடம்!

கொடுக்கவேண்டும் என்ற சிந்தனை வந்தால் உடனே கொடுத்துவிடவேண்டும் தள்ளிப்போட்டால் நம் மனம் மாறிவிடும். அப்படிக் கொடுத்தவர்களையே வள்ளல்கள் என்றும் கொடைமடமுடையவர்கள் என்றும் நம் முன்னோர் போற்றியுள்ளனர்

வேண்டியவர், வேண்டாதவர், வலியோர், மெலியோர், புதியோர், பழையோர், எனக் கருதாது யாவருக்கும் கொடை வழங்குவதால் பேகனை கொடை மடமுடையவன் என்று போற்றுவர்.

படை மடம்!

நடப்பது போரானாலும் அதிலும் சில எழுதப்படாத விதிமுறைகள் கடைபிடிக்கவேண்டும். அவ்வாறு கடைபிடிக்காவிட்டால் படைமடமுடையவன் என்று இவ்வுலம் இழிவாகப் பேசும்.

அதே நேரம் பேகன் படைமடம் கொண்டவனல்ல!

ஏனென்றால்..

போர்க்களத்தில் புறமுதுகிட்டவர், புண்பட்டவர், மூத்தோர், இளையோர், என போர்புரிய தகுதியற்றவர்களிடம் இந்த பேகன் என்றுமே போர்புரிந்ததில்லை.

அதனால் பேகன் படைமடம் கொண்டவனல்ல என்று புகழ்ந்துரைக்கிறார் புலவர்.

 பாடல் இதோ..

அறுகுளத்து உகுத்தும் அகல்வயல் பொழிந்தும்
உறுமிடத்து உதவாது உவர்நிலம் ஊட்டியும்
வரையா மரபின் மாரி போலக்
கடாஅ யானைக் கழற்கால் பேகன்
5 கொடைமடம் படுதல் அல்லது
படைமடம் படான் பிறர் படைமயக் குறினே.

புறநானூறு -142

திணை: பாடாண். ஒருவருடைய புகழ், வலிமை, கொடை, அருள் ஆகிய நல்லியல்புகளைச் சிறப்பித்துக் கூறுவது.
துறை: இயன் மொழி. இயல்பைக் கூறுதல் இயன் மொழி எனப்படும்.

நீரற்ற குளத்தில் நீர் சொரிந்தும்,

அகண்ட வயல்வெளிகளில் பொழிந்தும்,

தேவையான இடத்தில் பெய்யாது களர் நிலத்தும் அளவின்றி நீரை அளிக்கும் மழையினது இயல்பைப் போன்றது பேகனின் கொடைத் தன்மை. காரணமின்றி  ஆராயாது யாவர்க்கும் பொருள் கொடுத்தலால் கொடைமடம் கொண்டவன் என்று கருதப்படலாம். ஆனால்,  மதங்கொண்ட யானைகளையும் வீரக் கழலணிந்த கால்களையும் உடைய பேகன் பிறர் படை வந்து தாக்கிய பொழுதும் அறநெறியினின்று தவற மாட்டான். ஆகவே, அவன் கொடைமடம் கொண்டவனாக இருந்தாலும் படைமடம் கொண்டவன் அல்ல! என்றார் பரணர்.

தமிழ்ச் சொல் அறிவோம்.

1.அறுதல் = இல்லாமற் போதல், அற்றுப் போதல்; வற்றிப்போதல்

2.உகுத்தல் = சொரிதல்.

3. வரை = அளவு.

4.கடாம் = மத நீர். 5.

 கொடை மடம் = காரணமின்றி (ஆராயாது)கொடுத்தல்.

6. படைமடம் = அறப்போர் நெறியிலிருந்து மாறுபடுதல்; மயங்குதல் = கலத்தல், தாக்கப்படுதல்.


பாடல் வழியே..

1. பேகனின் கொடைத்தன்மை மழையோடு ஒப்பிட்டு உரைக்கப்படுகிறது.

2. கொடை மடம் போற்றப்பட்ட சூழலிலும், படைமடம் தூற்றப்பட்டமை உணர்த்தப்படுகிறது.

3.கொடையில் பின்பற்றவேண்டிய கொள்கைகளையும், போரில் பின்பற்றவேண்டிய கொள்கைகளையும் சீர்தூக்கிப்பார்ப்பதாக இப்பாடல் அமைகிறது.

தொடர்புடைய இடுகைகள்

1. பாத்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு

2. நீங்கள் வாழ்வது நாடா?

3. ஏழு வள்ளல்களின் சிறப்பு

4.   தண்ணீர் தண்ணீர்
5.   நீரின்றி அமையா யாக்கை