எழுதுவதெல்லாம் எழுத்தல்ல!!

எழுதுவதெல்லாம் எழுத்தல்ல
மனிதனை விழித்தெழச் செய்வதே
எழுத்து!

எழுத்தே தவம்!
எழுதுவதே வழிபாடு!
புரியும்படி எழுதுவது வரம்!
புரியாமல் எழுதுவது சாபம்!

எழுத்துக்கும் உயிர் உண்டு..!

பிறமொழி கலந்து
எழுதும்போதெல்லாம் எழுத்துக்கள்
விபத்துக்குள்ளாகின்றன!

நல்ல சிந்தனைகளைத்
தரும்போதெல்லாம் எழுத்துக்கள்
மணிமகுடம் அணிந்துகொள்கின்றன!

தவறான சிந்தனைகளைத்
தரும்போதெல்லாம் எழுத்துக்கள்
கற்பிழந்து நிற்கின்றன!

பொய் சொல்லும்போதெல்லாம்
எழுத்துக்கள்
தற்கொலை செய்துகொள்கின்றன!

உண்மை சொல்லும்போதுமட்டுமே
எழுத்துக்கள்
தலைநிமிர்ந்து நிற்கின்றன!

பிழையோடு எழுதும்போது
எழுத்துக்கள்
நோய்வாய்ப்படுகின்றன!

தன்னம்பிக்கை
தரும்போதெல்லாம் எழுத்துக்களுக்கு
சிறகு முளைத்துவிடுகின்றன!


இப்படி...

எழுத்துக்கும் உயிர், உணர்வு, மானம், கற்பு, நலம், கேடு, சிறகு ஆகியன உண்டு என்பதை நாம் உணர்வோம்..


நாம் எழுத்துக்களை வாழவைக்காவிட்டாலும்....