பாத்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு!

பழமொழிகள் என்பவை நம் முன்னோர்களின் அனுபவ மொழிகளாகும். இவை நம் முன்னோர் நமக்காகச் சேர்த்து வைத்துச் சென்ற அழியாத செல்வங்களாகும்! அதன் பொருள் மாற்றிப் பயன்படுத்துவதும், தவறாகப் புரிந்துகொள்வதும் நம் அறியாமையின் அடையாளம் என்றே உணர்கிறேன்.

இதோ...

பாத்திரம் அறிந்து பிச்சையிடு!
பாத்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு!


இவற்றில் எது சரியானது?

பாத்திரம் – சமையக்க பயன்படுத்தும் கலம், கதை மாந்தர்.
பாத்திறம் – பாவாகிய செய்யுளின் திறம்.

பாத்திரம் அறிந்து பிச்சையிடு!

1. இன்றைய வழக்கில் பிச்சையெடுப்பவர் பாத்திரத்தை நல்ல சுத்தமாக வைத்திருக்கிறாரா? என்பதை அறிந்து பிச்சையிடவேண்டும் என்று பொருள் வழங்கிவருகிறோம். இதை வைத்து கவுண்டமணி செந்தில் நகைச்சுவைகூட வந்துள்ளது.
2. நாடகத்திலோ, திரைப்படத்திலோ இடம்பெறும் கதை மாந்தர்களின் திறன் அறிந்து அவர்களுக்குத் தக பாத்திரத்தை வழங்குதல்.
என இருபொருள் வழங்கி வருகிறோம்.

பாத்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு!

வள்ளல்களை நாடிச் சொல்லும் புலவர்கள் தம் பாடல் பாடி பரிசில் பெற்றுவந்தனர்.
சில மன்னர்கள் பாவின் (செய்யுள்) திறன் அறியாது கொடை கொடுப்பதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தனர். இச்சூழலில்தான் இந்தப் பழமொழி உருவாகியிருத்தல் வேண்டும். இதோ அதற்கான சூழல்...

ஒருநாள் கபிலர் என்னும் சங்கப்புலவர், திருமுடிக்காரியைக் காணச் சென்றார். எல்லாப் புலவர்களையும் ஒரே மாதிரிப் பார்க்கும் வழக்கம் கொண்ட காரியும் பிற புலவர்களைப் போலவே கபிலரையும் மதித்துப் பொருள் வழங்கினான். அப்போது கபிலர்..

மன்னா!!
யாவருக்கும் கொடுத்தல் எளிது!
ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு தகுதியுடையவராவர். அவர்தம் தகுதியை உணர்ந்து அதற்குத்தகப் பொருள் வழங்குதல் அரிது!
அதனால் புலவர்களைப் பொதுவாகக் காணும் வழக்கத்தை நிறுத்துவாயாக.! என்றார்.
பாடல் இதோ...

ஒருதிசை யொருவனை யுள்ளி நாற்றிசைப்
பலரும் வருவர் பரிசின் மாக்கள்
வரிசை யறிதலோ வரிதே பெரிதும்
ஈத லெளிதே மாவண் டோன்றல்
5 அதுநற் கறிந்தனை யாயிற்
பொதுநோக் கொழிமதி புலவர் மாட்டே.

புறநானூறு (121)

திணை: பொதுவியல். துறை: பொருண்மொழிக்காஞ்சி.
மலையமான் திருமுடிக் காரியைக் கபிலர் பாடியது.

பாடல் வழியே..

1. பாத்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு! என்ற பழமொழியே அறியாமையாலோ, காலத்துக்கு ஏற்ப மாறியோ பாத்திரம் அறிந்து பிச்சையிடு! என்று மாறியிருக்கவேண்டும் என்ற கருத்தை எடுத்தியம்புவதாக இப்புறப்பாடல் அமைந்துள்ளது.

2. இன்றைய சூழலில் இந்தப் பழமொழியை “பா (செய்யுள்) த்திறம் அறிந்து பிச்சையிடு என்று பயன்படுத்த இயலாது. அதே நேரம்...

பசியுடன் இருப்பவருக்கு மீனை உணவாகக் கொடுப்பதைவிட
மீன் பிடிக்கக் கற்றுக்கொடுக்கவேண்டும் என்ற பழமொழியை மனதில் கொண்டு...

பிச்சையெடுப்பதை ஊக்குவிக்காது, நம்மால் முடிந்தால் அவர்கள் திறனை அறிந்து அவர்கள் உழைத்து வாழத் துணை நிற்போம்!

என்று பொருள் கொள்வதே சரியாக அமையும் என்று கருதுகிறேன்.

நம் மரபுகளை உணர்வோம். அடுத்த தலைமுறைக்கும் நம் பண்பாட்டை உணர்த்துவோம்.