தீயில் விழுந்த தளிர்.

காலங்கள் மாறினாலும் காதல் மாறுவதில்லை. அதனால் காதலர்களுக்கும் பெற்றோருக்குமான போராட்டங்களும் மாறுவதில்லை..

தமிழர் மரபில் சில பண்பாடுகள் உலகத்துக்கே நாகரீகம் கற்றுக்கொடுத்தவர்கள் நாம் என்பதற்குச் சான்றாக இருக்கின்றன.

அகம், புறம் என வாழ்க்கைக்கு இலக்கணம் வகுத்த ஒரே நாகரீகம் தமிழ்நாகரிகமே ஆகும்.

அகத்தில்,

தலைமக்களின் காதலை களவு, கற்பு என இரண்டாகப் பகுத்தனர்.

இயற்கைப் புணர்ச்சி ( தலைமக்கள் ஒருவரையொருவர் இயல்பாகப் பார்ப்பது)
இடந்தலைப்பாடு ( தலைவியை முன்பார்த்த இடத்தில் மீண்டும் பார்த்தல்)
பாங்கர் கூட்டம் ( தோழனின் துணையால் தலைவியைத் தலைவன் பார்த்தல்)
பாங்கியர் கூட்டம் ( தோழியின் துணையால் தலைமக்கள் சந்தித்தல்)
அம்பல் (தலைமக்களின் காதலை ஊரார் தமக்குள்ளே பேசுதல்)
அலர் (தலைமக்களின் காதலை ஊரார் பலரறிய பேசுதல்)
இற்செறித்தல் (களவினை அறிந்த பெற்றோர் தலைவியைக் காத்தல்)
வரைவு கடாவுதல் (தலைவனைத் திருமணம் செய்துகொள்ளத் தூண்டுதல்)
அறத்தொடு நிற்றல் (காதலை தலைவி தோழிக்கும் தோழி செவிலிக்கும் செவிலி நற்றாய்க்கும் நற்றாய் தந்தைக்கும் புரியவைத்தல்)
உடன் போக்கு (பெற்றோரறியாது தலைமக்கள் அவர்களை நீங்கிச் செல்லுதல்)


இவ்வாறு இன்றும் நிகழும் இது போன்ற காதல் நிகழ்வுகளுக்கு அற்றைக் காலத்தில் அகத்துறைகளில் இதுபோல அழகான பெயரிட்டு அழைத்தனர்.

ஒரு முறை முனைவர் பட்ட வாய்மொழித்தேர்வு நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது.

ஆய்வி்ன் தலைப்பு “ இற்செறித்தலும் உடன்போக்கும் “ என்பதாகும். வினாநேரத்தில் நான் ஒரு வினாவை….

இற்செறித்தல் என்றவொன்றிருக்கும்போது உடன்போக்கு தேவையா? என்று கேட்டேன்…

ஆய்வு மாணவரால் பதிலளிக்கமுடியாத சூழலில் எனது நெறியாளர் சொன்னார்….


“இற்செறித்தல்“ பெற்றோரின் கடமை உடன்போக்கு காதலரின் “திறமை“ என்று..

சரி சங்ககாலச் சூழல் ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

தோழி தலைவியிடம்….

நீ குன்றுகளையுடைய நாட்டின் தலைவனோடு, உடன்போக்கில் செல்ல உடன்பட்டமையால், யான் அவனிடம் கூறி அவனை அழைத்துக் கொண்டுவந்தேன். அவன் உன்னுடன் செல்லத் தயாராகக் குறியிடத்து வந்து நின்றான்.

நின் கைகளும், கால்களும் தளர்ந்து மெலிய தீயுற்ற தளிரைப்போல நாணத்தால் உள்நடுங்கி “இன்றைய பொழுது கழிவாதாகுக“ என்று கூறுகிறாய்….!

இந்நிலையில் நான் என்ன செய்வது………..?

என்று கேட்கிறாள்.

தலைவியின் உயிர் அவளை உடன்போக்குக்குச் (தலைவனுடன்) செல்ல
தூண்டியது!

அவளுடைய நாணம் (ஒழுக்கம் காரணமாக வரும் வெட்கம்) தீ உறு தளிர் போல நடுங்கி அதனைத் தவிர்க்க முற்பட்டது.


தோழியோ தலைவியிடம் நாணத்தைவிட கற்பு மேலானது என்பதை அறிவுறுத்தி அதற்குத் தயங்கும் தலைவியிடம் தன்னால் வேறு என்ன செய்ய இயலும் என்று வினவுவதாக இப்பாடல் அமைகிறது. பாடல் இதோ..

நீ உடம்படுதலின், யான் தர, வந்து,
குறி நின்றனனே, குன்ற நாடன்;
‘இன்றை அளவைச் சென்றைக்க என்றி;
கையும் காலும் ஓய்வன ஒடுங்கத்
தீ உறு தளிரின் நடுங்கி,
யாவதும், இலை, யான் செயற்கு உரியதுவே.


குறுந்தொகை 383. பாலை

படுமரத்து மோசி கீரன்

உடன்போக்கு நேர்வித்து வந்த தோழி நாணால் வருந்தும் தலைமகளை நாணுக்கெடச் சொல்லியது.

இப்பாடலின் வழி..

² அகத்துறையொன்று விளக்கம் பெறுகிறது.

² உடன்போக்குச் செல்ல எண்ணிய தலைவி பின் தீயில்பட்ட தளிர்போல நடுங்குவது தமிழ்பண்பாட்டின் அடையாளமாக உணரமுடிகிறது. மரபை மீறிச்செல்கிறோமே என்ற அச்சம் காரணமாகவே தலைவியின் உடல் நடுக்கம் அமைகிறது.