அறிவுள்ள நாய்!

ஒருநாள் சில பூனைகளும், ஒரு விவேகமான நாயும் நடந்து சென்று கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தேன்.

அந்த நாய் பூனைகளை நெருங்கி வருகையில், அவை அந்த நாயைக் கவனிக்காமல் ஏதோ ஆழ்ந்த யோசனையில் இருந்தன.

இந்தப் பூனைகள் கூட்டத்தில், ஒரு பூனை துனிச்சலுடன் எழுந்து பேசியது,

“சகோதரர்களே ……

எவ்வித சந்தேகமும் இல்லாமல் இறைவனை மீண்டும் மீ்ண்டும் வேண்டினால் நிச்சயமாக சுண்டெலிகள் மழையாகக் கொட்டும்.

இதைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த நாய்,
தனக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டு ஒரு பக்கம் திரும்பிப் பேச ஆரம்பித்தது

” ஓ அறிவு கெட்ட குருட்டுப் பூனைகளே..

எனக்குத் தெரிந்தவரை, என் மூதாதையர்களுக்குத் தெரிந்தவரை பிரார்த்தனை மூலமும், வழிபாடுகள் மூலமும் சுண்டெலிகள் மழையாகப் பொழியாது…

மாறாக எலும்புகள் தான் மழையாகப் பொழியும்..


(கலீல் ஜிப்ரானின் இந்த தத்துவக்கதை ஒவ்வொருவரின் உலகத்தையும் அதில் அவர்களின் நம்பிக்கைகளையும் எடுத்துரைப்பதாகவுள்ளது.)