முல்லையும் பூத்தியோ!

ஒரு மாவட்ட ஆட்சியர் அன்புடன் ஒரு நாய் வளர்த்தார். அந்த நாய் ஒரு நாள் இறந்து போனது. ஊரிலுள்ள பல்வேறு மக்களும் அவரிடமும் அவர் உறவினரிடமும் வந்து துக்கம் விசாரித்துச் சென்றனர்.

ஒருநாள் அந்த மாவட்ட ஆட்சியரே இறந்துபோனார்.
ஆனால் அவரின் இறப்பைக் கேட்க யாருமே வரவில்லை!!

ஊர்மக்களிடம் ஒருவர் கேட்டார் என்னங்க அவர் வீட்டு நாய் இறந்ததைக் கேட்க நிறைய பேர் வந்தார்கள்.
இன்று அவரே இறந்து போனார் யாருமே வரவில்லையே? என்று. அதற்கு அந்த ஊர் மனிதர் ஒருவர் சொன்னார்.

மாவட்ட ஆட்சியர் வாழும்போது அதிகாரியாகவே வாழ்ந்தார்!
பணத்துக்கும் தன் சுயநலத்துக்கும் கொடுத்த மதிப்பை அவர் மக்களுக்குத் தரவில்லை.

மக்களோ அவரிடமிருந்த பதவிக்காகவும். அவரால் சில பயன்களை அனுபவிக்கவும் அவரைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்தனர்.

இன்று அவரே இல்லை அவர் வீட்டுக்கு ஏன் மக்கள் போகப்போகிறார்கள்?என்றார்.


ஒருமனிதன் எப்படி வாழ்ந்தான் என்பதை அவனுடைய இறப்பு தெளிவாகக் காட்டிவிடும்.

மண் பயனுற வாழ்ந்தவர்கள் இறப்பதில்லை!
அவர்களின் உடல் மட்டுமே அழிந்துபோகிறது!


மண் பயனுற வாழ்ந்த மனிதனும் மக்கள் மனமும்...

ஒல்லையூர் நாட்டு வள்ளல் சாத்தன் இறந்ததால் அவ்வூர் மக்கள் வருந்தியிருக்கின்றனர். முல்லை மலர் இயல்பாக மலர்ந்திருக்கிறது. அதைப் பார்க்கிறார் புலவர்,

முல்லையே!
இளைய வீரர்கள் சூடமாட்டார்கள்!
வளையல் அணிந்த இளமகளிரும் பறிக்கமாட்டார்கள்!
நல்ல யாழை வாசிக்கும் பாணனும் பறிக்கமாட்டான்!
பாடினியும் சூடிக்கொள்ள மாட்டாள்!

தன்னுடைய வீரம் வெளிப்படுமாறு வீரர் பலரையும் எதிர்நின்று கொன்றவன், வலிய வேலையுடைய சாத்தன், அவன் இறந்த பின்பு, இந்த ஒல்லையூர் நாட்டிலே முல்லையே நீயும் பூத்தனையே?
சாத்தன் இறந்தால் பகைவர் அகம் மலர்வர்!
முல்லை மலரே நீ ஏன் மலர்ந்தாய்?

என்று பாடுகிறார்.

பாடல் இதோ..


இளையோர் சூடார் ; வளையோர் கொய்யார் ;
நல்யாழ் மருப்பின் மெல்ல வாங்கிப்,
பாணன் சூடான் ; பாடினி அணியாள் ;
ஆண்மை தோன்ற ஆடவர்க் கடந்த
வல்வேற் சாத்தன் மாய்ந்த பின்றை
முல்லையும் பூத்தியோ, ஒல்லையூர் நாட்டே?


புறநானூறு 242.
பாடியவர்: குடவாயிற் தீரத்தனார்.
பாடப்பட்டோன்: ஒல்லையூர் கிழான் மகன் பெருஞ்சாத்தன்.
திணை: பொதுவியல். துறை: கையறுநிலை.


இவ்வாறு கையற்றுப் புலம்புதல் “கையறுநிலை“ என்னும் புறத்துறையாகும்.

இப்பாடல் வழி அறியலாகும் கருத்துக்கள்.

1. கையறுநிலை என்னும் அகத்துறை விளக்கப்படுகிறது.
2. வாழ்ந்தால் மண்பயனுற வாழவேண்டும் என்ற சிந்தனை முன்வைக்கப்படுகிறது.
3. அரசன் மீது மக்கள் கொண்ட அன்பு பாடலைப் படிப்போர் மனதை நெகிழச்செய்வதாகவுள்ளது.